Beroepsvisser Piet Los verdrinkt

Het eiland De Woude is in rouw. Vrijdag- op zaterdagnacht is Piet Los verdronken in de Markervaart. Piet was beroepsvisser en alleen een sloot scheidde onze erven. Zaterdagmiddag was ik voor ons gebruikelijke pondje paling op zoek naar Piet. Hij was niet thuis en ook op de dijk was hij niet te vinden. Ik vroeg aan Anneke en Evert of zij hem gezien hadden, maar ook zij wisten niet waar ie was.
Zondagmiddag rij ik met mijn gele fiets terug naar het eiland en zie een aantal eilanders met een teneer geslagen blik aan het water van de Markervaart staan. Ik vraag 'is het niet meer veilig op het eiland?' Dan zegt pontbaas Cor Helder dat zijn zwager Piet Los verdronken is en nog in het water ligt. Met een pikhaak wordt voorkomen dat Piet wegdrijft. Het wachten op politie en brandweer duurt heel lang.
Piet, is vrijdag op zaterdagnacht bij het overvaren te water geraakt. Piet kon niet zwemmen en dat is hem fataal geworden. Het hele dorp is getuige van de berging door brandweerduikers. Iedereen is zwaar aangeslagen. In deze kleine gemeenschap komt dit als een mokerslag aan.
Samen met Jan en Tilly Bouscholte gaan we naar het huisje van Piet en condoleren de aanwezigen waaronder een van zijn zoons en zijn ex-vrouw. Daarna drink ik koffie bij Jan en Tilly.
De beide restaurants sluiten direct hun deuren en het wordt onwezenlijk stil op het eiland.
Ik hijs de vlag halfstok en zet een spot op enkele meters van de mast. Alleen dan mag de vlag ook 's nachts blijven hangen.
Donderdag middag en avond is er condoleren, vrijdag wordt Piet gecremeerd. Helaas ben ik er niet bij aanwezig. Ik ben van woensdagavond tot maandag a.s. in Duitsland.

Het water heeft hem veel gegeven
Het water heeft hem alles ontnomen