Vanmorgen om half negen bel ik William Offringa. Hij overlegt met de heibaas en zegt dat wij meteen kunnen komen. Kwart over negen arriveren we en zien dat de eerste paal er al in zit. Mijn vriend Jan Veenis is er ook en samen kijken we naar de werkzaamheden. Even later komen ook Folkert en Gertine van het eetcafe De Woude. Folkert vraagt of ik wel aan de champagne heb gedacht. Welzeker. Folkert is handig met champagne en ontkurkt de Moët et Chandon. Minette, de buurvrouw van nr. 7 komt er ook bij en samen drinken we een glaasje. We krijgen van Minette een boekje over De Woude, heel lief.
De heimachine is een compacte kleine machine. Wel is ie vrij zwaar en hij moet continu over rijplaten rijden. De palen komen op verschillende hoogten op stuit. De ondergrond is nogal grillig. De tweede paal verdwijnt compleet onder de grond, da's niet echt de bedoeling. William belt de constructeur. Kennelijk is het niet alarmerend en het heien gaat door.
Het heien blijkt totaal geen hinder voor de buren te veroorzaken. Ze merken er in huis zelfs niks van en dat is wel zo prettig.
Na de vijfde paal vertrekken we.
Later in de middag fiets ik met de Quest nog een keer naar De Woude. Er zitten al 21 palen in. Ook Thomas komt even buiten kijken, hij was even een uiltje aan het knappen na een behandeling van een ontstoken kies. Thomas heeft dwars door het heien heen geslapen. Thomas is tevreden over de werkzaamheden.
De gemeente is langs gekomen en verstrekt aanvullende instructies om de dieper geslagen palen te 'verlengen'. Er moeten 40 cm diepe gaten in de paal worden geboord , daarna komt er een lang draadeind in en vervolgens kan de paal worden 'opgestort'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten